Gadamer’in Hakikat ve Yöntem isimli eserinde fenomenolojik yöntemin izini süren
irdelememiz onun Husserl ve Heidegger’le olan irtibatını da ortaya koymayı amaçlar.
Husserl’le birlikte öznenin tahakkümünden çıkmaya başlayan “hakikat”, Heidegger
düşüncesinde yarı-gizli, kendisini gösterdiği oranda saklayan mahiyet arz eder.
Husserl’in ve Heidegger’in felsefelerinde hakikatle irtibatı fenomenolojik yöntem
kurar. Gadamer’de ise hakikat öznenin karşısında duran şey olmaktan çıkar. Ve
ayağının biri geçmişte diğeri şimdi ve gelecekte olan, sürekli canlı ve diyalogik olan
yapıya dönüşür. Hakikatin farklı alanlarda özellikle de sanat, dil gibi alanlarda
tezahürlerinden bahseden Gadamer’in hangi yöntemi benimsediği sorusu önem arz
eder. Bu soruyu cevaplamaya çalışan irdelememiz Husserl’le yola çıkar, Heidegger’le
yola devam eder ve Gadamer’e ulaşır. Heidegger’in vasat ve vasıtalığında
Husserl’den Gadamer’e, Gadamer’den Husserl’e bakabilme ufku açmaya çalışır.