"Sana bir dünya çiziyorum Salih," diye cevap verdi Asude.
"İçinde kendini ve kendinle birlikte her şeyi bulabileceğin
bir dünya. Hüküm vermem ben, sezdirmeye çalışırım
hakikati. Bilinen gerçekler bir klişeden ibaret, bu yüzden
artık hissetmek zamanı. Kadınların alın yazısı süs eşyası
olmak değil oğlum. Hiç kanamayan yaralar vardır çok acı
veren. Benim de içim bu tür yaralarla dolu. Ama bunu
kimse bilemez. Ben, kimsenin aksesuarı olmaya talip
olmadım. Evlenmeyi de hiç düşünmedim. Âşık olmadan
evlenmek, ölümünü ilan etmesidir insanın. Eşit seviyede
olmayan aşkı da istemiyorum. Ailemin dışındaki
yabancılarla kalıcı bir hayat süremem. Sevmediğim bir
erkek
bana
yaklaştığında
boğuluyormuşum
hissederim kendimi. O yüzden kendimi ailemden uzakta
düşünemem. Zor bir kadın gibi görünürüm ama aslında
munis bir kediyim sevdiğim adamın yanında."
Başını bir an Boğaz'ın serin sularına çevirdi Asude. Bir
müddet konuşamadı. Sonra yine Salih'e döndü. "Bu adam
sensin Salih," dedi. "Anlamasan da bu adam sensin."