"Bu yolculuk bittiğinde ne olacak biliyor musun? Dillerini bilmediğin insanların ülkesine gideceğiz. Dil bilmediğin, yer bilmediğin bir yerde ne yaparsın? Sana güzel bir ev, güzel bir iş, güzel bir okul mu vereceklerini zannediyorsun? Bizi istemeyecekler. Bizleri görünce kapılarını kapatıp yüzlerini çevirecekler. Bizleri öyle zor günler bekliyor ki. Ama o cini yakalarsak. Ellerini gökyüzüne kaldırdı. İşte o zaman ülkemdeki savaşı durduracağım. Elleri gayriihtiyari ağzına gitti. Sağına soluna bakındı. "Bu birinci dilek hakkımdı. Onu kimseye söylemeyecektim. Belki söylersem tılsımı bozulur." dedi. Ona söz verdim. "Birinci dilek hakkın bende sır olarak kalacak." dedim. Dilruba, küçük bir kadın gibi giyinirdi. Boynundaki beyaz inci kolyesini hiç çıkarmazdı. Herkesten önce çözdüğü soruların yanıtlarını gösterirken ayakkabılarının topuklarıyla herkesi ezer geçerdi. Dans eden örümcekler, çöl engereği... Böcek koleksiyonu yapan bir arkadaş. Kutup Yıldızı’nın hikâyesi, denizlerdeki ekosistem, Masalcı Teyze, korsanlarla Beyrut'a yapılan bir yolculuk. "Gökyüzüne Bak" çocuklar ve çocuk kalabilen bütün insanlara yazılmış mülteci bir çocuğun hikâyesi. Benim bir ülkem yok. Çünkü dünya bütün çocuklarındır.