Evin sokağa bakan çatal kapısından gelen bu sesi duyan anam; iki eli hamur, çamaşır, bulaşıkta da olsa kaşla göz arasında sundurmadan aşağı beton merdivenleri telaşla, çifter çifter iner: “Geldim canım halam, bir tane halam” diyerek çatal kapının sürgüsünü bir çırpıda çekip halasını koltuklardı. Şekerpınar Mahallesinden yokuş yukarı İsmet Paşa mahallesine kadar Hüsniye Halayı yedekleyip getiren komşu kızı Serpil, anamın ısrarlarına rağmen eve girmez, emaneti emin ellere teslim etmenin huzuruyla geri dönüp giderdi.