"İnsanın doğayla, insanla, kendisiyle çelişkisi, hüzünlere bürünmüş anılarla bugün arasında bilinçlendirici, şaşırtıcı mantık sıçramalarında felsefe ve şiirin yakın duruşu. İçsel sorgulamalar içinde özgün, yalın ve vurgulu bir şiir dili." Enginde görünen kara bulutlar Damarda yorgun dolaşan kanım Ne git diyebiliyorum eskiyen düşlere Ne de gidebiliyorum temelli denize Dalıp, dalıp mavi derinliklere Kendisiyle konuşan bir mecnun gibi Denizle kıyı arasında kalan şaşkın Havada dönüp duran bir martı... Bir ben Ve... bir de İstanbul‘un pusuna karışan Yalnızlık hüzünleri