GÜLDENİZ
Gözlerin gülerken sarılmıştın bana sen
Anlamadım neden, niçin uydun el sözüne
Acımadan tuz koydun vedasız giderken
Kavrulan yüreğimdeki alevli közüme
Söyle yokken sebebin neden gittin sen?

Gecemin güneşiydi yüzündeki gülen ay
Sebepsiz bakmadan ardına bırakıp gittin beni
Nasıl yandığımı düşündün mü hiç haydi söyle
Söyle ıssız uzaklarda nasıl ararım seni ben
Gözlerime düştü yüzündeki gülden ben.

Mavi denizindeydik ikimiz gecenin
Sokamadım kafama anlamını o hecenin
Kimse bilmez acısını sensiz geçen her gecenin
Ne gideceğin belliydi, ne gitmeyeceğin
Aradım merdivende ayak izini o gecenin.

Söyle yokken sebebin neden gittin sen?
Pişmanlığını söylemez bana hırçın deniz
Önce güldün bana, sonra olamadın güldeniz
Sen ırmak olmadın o köpükte ben de deniz
Anlamadım neden, niçin uydun el sözüne