Mustafa Seyfi dünyanın negatif fotoğrafını çekip gördüklerini şiirin olanaklarıyla dile getiriyor. Negatif bir fotoğraf şeridinden gördüğü kötülüğün kol gezdiği bir dünya olunca negatif olana negatif bir dille cevap veriyor. Bu sebeple estetik olanı gözlese de onun için önemli olan anlatmak istedikleri. Anlatımcı, sözün uzadığı, bittiği zaman bile devam ettiği bir anlatım tarzı bu. Bu kitabında kendi söyleme biçeminin artık oturduğunu görüyoruz Mustafa Seyfi'nin. Bütünlüklü, şiirin neliğinin farkında bir şair görüyoruz bu şiirleri okuduğumuzda. Ustalaşma yolunda, gelecekte bir Mustafa Seyfi şiiri okumuştuk diyebileceğimiz bir gelişme bu. Bu kitabın ilk şiiri "Broşür ve Ölüm" adlı şiirinin ilk dizelerini alıyorum, şiirin çok daha fazla şey söyleyeceğine olan inançla: muzaffer ilhan erdost anısına anılmış şiir: üzerine kıtalar serpiştirilmiş yeryüzü diye saçmalanan bir şey su ülkesi kardeşim broşür dağıtırken vuruldu beyaz tebeşirle çizdiler düştüğü yeri öldüğünde dahi fişlendiğinden bihaber üzerinde dağıtamadığı suç unsurları hiçbir ideoloji örtemedi üstünü yeterli, tastamam, fazla adı gibi içten ve zengin. Bu şairimizi okumak ve takip etmek gerekiyor. Şiirden