Bu kitapta; geçmişinde çokça acı yaşamış ve tam da bu nedenle şifacı olabilmiş bir ruhun, başka ruhların acı eşiklerini zorlayarak şifa dağıttığı bir masal dünyasına kapı aralıyoruz. “Eğer derin bir yaranız varsa, o bir kapıdır.” Estes. Şamanlarda en hasta olan, en iyi şifacı olarak kabul edilir. “Kişi, yarası oranında iyileştirir. … Tanrı, yaradan içeri sızar.” Jung Acı çekmeden ötekini ve bize ayna tutan ötekini anlamadan da kendimizi anlamamız mümkün değildir. “Anlamanın yegâne yolu, acı duymaktır.” Dostoyevski Yazar Afitap, bir önceki “Sahibe” adlı eserinde masal dünyasının tahtına çıkan basamakları bize şiirsel ve akıcı bir üslupla sunmuştu. Şimdi, elinizdeki Günce isimli bu eserde, Sahibe’nin masal dünyasında acı çektirerek nasıl iyileştirdiğine dair uygulamalara şahitlik ederken, aşina olmadığımız bir dünyanın suretinin ötesine geçerek, görünenden çok daha fazlasının, çok daha derin his ve kavrayışların yaşandığı bir âlemde daha önce hiç deneyimlemediğimiz ve duymadığımız şeylerle karşılaşıyoruz. Bu âlemde bir araya gelen ruhların ortak noktasını “acı” teşkil ettiğinden, Afitap’ın Günce’si okunmaya değerdir. Zira, “Acı çekmemiş biriyle yapılan her sohbet gevezeliktir,” der Cioran