Ömrün en dolu on yılı, otuzlardan kırklara varmaya çalışırken geçendir sanırım. Hayatı sorguladığın, sınırlarını zorladığın, yavaştan ağırlaşan bedenine rağmen ruhunun çılgınca hareketlendiği yıllar... Benim için ilk yarısı bildiklerimi unutmak, geri kalanı yerlerine yenilerini koymakla geçti... Sonuna varmadan daha gerçek, daha canlı, daha özgür, daha ben gibi hissettim. Üç ile başlayan yaşların bitişinde, yapılacak pek çok hatayı yaptım, pek çoğundan caydım... Başka kaderleri sakince izledim... Öğrendiklerim öyle kıymetliydi ki paylaşmadan edemedim... O yüzden bu kitapta ben varım, sen varsın, hepsi ben değil, hepsi sen değilsin elbet ama hepsi bizden... Ya geçtin ya geçmek üzeresin aynı yollardan... Geçtiysen bilmiş bir tebessüm gelip yerleşecek dudağına, henüz gelmediysen ne âlâ... Güzel Düştüm İyi Acıdı... İçinden geçmeyi başardığın mühim elemlerin ardından nereden geldiğini bilmediğin bir çilek kokusu çeliyordu aklını... Çünkü hayatın kaldırma kuvveti vardı. Böyle diyor Tuğba B. Çınar. Hayat yolunda umudumuzu her daim diri tutmak, kendi kalp kırıklarımıza ev yapımı merhemlerle şifa olmak için tekrar tekrar okumak ve sevdiğiniz herkesle paylaşmak isteyeceğiniz bir kitap...