Hakikat ve Yöntem güçlü bri kitaptır; gerçekten de felsefi hermenoytiğin klasiği haline gelmiştir savaş sonrası Alman felsefesinin ihraç edilmeye elverişli ve değerli bir kaç başarısından biridir. Hakikat ve Yöntem mütevazı bir başlkama noktasından, Geisteswissenschaften (anlam bilimleri)'a uygun epistemoloji sorunundan hereketle sanat, tarih, dil alanlarında ve batı felsefe geleneğinde dolaşır ve bir evrensel ontolojiye ulaşır. Bu kitabın açtığı uzun yolu katetmek isteyen kişinin derin bir nefes alması ve çok sayıda engeli aşması gerekir. O gerçek bir summa / şaheser, hermenoytiğin summa'sı / şaheseri, fakat aynı zamanda kontrol edilemez olanın, yani insanın sonluğunun / sınırlılığının da summası'dır / şaheseridir. Hakikat ve Yöntem'i provakatif hale getiren şey argümanıdır: Anlama teorisi asla sonunda nesnesinin tam bir kavrayışına ulaşmayı başaramaz. Nedeni temel tezidir: Fiilen anladığımız şeyi tam anlamıyla kavramlaştırmaya ve metodize etmeye çalışırken daima çok geç kalırız. Anlama asla fiilen temellendirilemez; çünkü anlamanın bizatihi kendisi daima zaten üzerinde durduğumuz temel, üzerinde durduğumuz zemindir.