Ey Gönül! Yüce Allah evrende her şeyi eksiksiz olarak yaratıp bir nizam ve intizam içinde var etmiştir.
Bizler yeni bir şey öğrenmiyoruz ve bulmuyoruz. Bizler sadece var olan güzellikleri Allah'ın inayetiyle
gayret ederek gün ışığına çıkarıyoruz. İçimizdeki saklı olan güzellikleri ve sırları ancak Allah ile bağ
kurduğumuz zaman keşfediyoruz. Sen de içindeki güzellikleri keşfetmek istiyorsan bir yolunu bul ve
Allah'a yönel.
Allah beni aşk denen şeyle tanıştırdı. Ben âşıkların yolundan geçerken yolda bazı çiçeklere rastladım.
Bu yolda yüzbinlerce çiçeğin olduğunu gördüm. Her çiçeğin rengi kokusu şekli farklıydı. Her bir çiçek
ayrı yerlerde yetişmiş ve kendi yetiştiği yerin kokusunu almıştı. Naçizane niyetim kendini bulmaya
çalıştığın bu yolda; sana kendi içindeki güzellikleri göstermek ve yine kendi içindeki ışığı sana fark
ettirmektir. Bu manevi yolculukta okuduğun cümleleri bir çiçek olarak kabul et. Her insanın kendine has
bir kokusu vardır. Senin de kendine ait bir kokun vardır. Sana bu çiçekleri sunarak kendi hakikat kokunu
bulman ve asıl kaynağa yönelmen için dağlardan bayırlardan yollardan su içtiğim pınarlardan beslenip
çiçekler ekip biçtim. Sana bu güzel çiçeklerden her birini tane tane demet demet aşk ile hediye
ediyorum. Bu cümleler kendini aramaya çalışan ve içinde bulunduğu uykudan uyanmak isteyen her ruha
bir penceredir. Bu pencereden bakıp tefekkür ettiğimiz zaman gül bahçelerini göreceğiz.
Her insan bir çiçek gibidir. Her çiçeğin kokusu farklıdır. Bu koku belki de senin bildiğin koku değildir.
Bu koku burunla değil sadece gönülle hissedilir. Bu koku; hakikatin saygının sevginin kokusudur.
Tekâmül yolculuğunda bu çiçekleri koklayarak kendi hakikatinin kokusunu bulup inşallah asıl kokuya
ulaşırsın. Bu cümlelerden yani bu çiçeklerden farklı farklı kokular almanın sende güzel bir his ve etki
bırakacağını ümit ediyorum. Her şey birdir kaynak birdir bütün çiçekler birdir bütün kokular birdir. Her
şey birden bir'e hizmet ediyor. Bunu anlamak ve idrak etmek ümidiyle.