Türkler, 10 yüzyıldan itibaren İslamiyet'i kabul etmişlerdir. İslamiyet'i kabul etmelerinin ardından Arap coğrafyasında teşekkül etmiş
kahramanlık anlatıları, İran üzerinden Anadolu coğrafyasına ulaşmıştır. Kahramanları İslam dünyasından olan bu anlatılar Anadolu'da da
ilgi görmüştür. Bu kahramanlık anlatılarından olan Hamza-nâmeler İslamî dönem Türk destanları içinde önemli yer tutmuştur. Türk
edebiyatında önce sözlü kültürde gelişen Hamza-nâmeler, 14 yüzyılda Hamzavî tarafından yazıya aktarılarak kalıcı hale getirilmiş ve bu
metinler asırlar sonra dahi müstensihler tarafından istinsah edilerek yeni nüshalar meydana getirilmiştir. Hamza-nâme'nin 70 cildi olan
bu kitaba konu olan nüsha M. 1800'de mücellid Salih tarafından istinsah edilmiş olup İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Nadir
Eserler Kütüphanesi'nde 2496 demirbaş numarası ile kayıtlıdır. Hamza- nâme'nin bu cildinin Türkiye'deki kütüphanelerde bilinen başka
bir nüshası bulunmamaktadır. Eser fonetik ve morfolojik birtakım özellikleri bakımından hem istinsah edildiği dönemden hem de Eski
Anadolu Türkçesi döneminden özellikler göstermektedir. Hikayelerin anlatısı sırasında başvurulan betimlemeler, yüksek bir dil zekası ve
yeteneğinin ürünü olarak karşımıza çıkmaktadır. Söz varlığı bakımından da oldukça zengin olan eserde özellikle deyimlerin zenginliği
dikkat çekmektedir.