Güneş, sessizlik ve huzurun doldurduğu bir tapınaktaydı, beyaz tuniğini üzerinden kaydırıp mor suyla dolu havuza girdi, suyun onu arındıracağının bilincindeydi, havuzdan çıktığında tapınağın içinde rahibeler belirdi, kollarında taşıdıkları giysilerle tek tek karşısında sıra oldular. Kendisini giydirmelerini bekliyordu, ama nedense kimse yerinden kıpırdamıyor, Güneş çırılçıplak öylece ortada duruyordu. Neyi beklediğini bilmeden.

Zamanda kaybolan hiçbir şey yoktur, girmesini bilirsen, zamanın kapıları sana açılacaktır.

Zamanda kaybolan hiçbir şey yoktur, girmesini bilirsen, zamanın kapıları sana açılır.