Fransız yazar, şair Christian Bobin doğduğu şehirden söz ederken, aidiyete, köklere, hatta kimliğe ilişkin
bütün hüzünlü mefhumları şiirsel bir anlatımla infilak ettiriyor. Şehrin sokaklarını, evlerini, caddelerini bir
sonbahar yaprağının deseninde ya da kar tanesinin mucizesinde resmediyor.
Şehrim, ağır bir demir zincirle yirminci yüzyılın kıyısına demir atmış bir tekne. Uykumda sallantısını
hissederdim. İnsanların Tarihi, kazığa bağlı yırtıcı bir kuş gibi bir süre oraya konmuş. Bilgi mahiyetine
sahip bir şey, uzak yıldızların ışımalarının hiç iz bırakmadan tenimin içinden geçmesi gibi ruhumu kat
ediyor.