Şair olmak gerçekten çok zor... Haddim de değil... Yıllar geçtikçe farkındalık duygusu ön plana çıkıyor, duygusallık daha da ön plana çıkıyor...

Amatörce yıllarca yazdıkların bir anda ardı ardına dökülüveriyor...

Çoğumuz şair gibi yaşamaktayız aslında, ancak farkındalığımız eksik...

Derin bir sohbete girsen gerek siyaset, gerek inanç, gerekse duygusal konulardan söz etsen, bir anda ne rafine duygular, cümleler dökülür insanların dilinden...

Hatta, fevkalade ciddi bir yönetim kurulu toplantısında dahi felsefi sözcüklerin bir anda dökülüverdiğine şahit oluyorsun...

Bense bulunduğum ortamı, eskilerin deyimiyle halet-i ruhiyemi, o an hissettiklerimi yazdım... Yaşadıklarımız, hissettiklerimiz ortak...

Kimi yıllar önce dimağımın bir köşesinde kalıp şimdi çıkan, kimi de o an heyecanlandıran ya da duygulandıran bir ortamı kelimelerle yansıtmaya çalıştım...

Şairin dediği gibi, en güzel şiirlerimiz henüz yazmadıklarımız...

Keyifli okumalar dilerim...