İhtiyaç duymaktan utanmak istemiyordu ama ne de olsa doğarak ruhumuz bile bir vücuda sığınma ihtiyacını yerine getirmiş oluyordu. Birçoğu çok düşünmek halinden cesareti kırılmış olarak geri döner; birçoğu da çok düşünmemeyi esas kabul eder ve hatalarını çok geç anlarlar; en zayıf karakterli olanları, amaçlarını ve kendilerini düşünmeme yolunda kaybederler; ama en güçlüleri, yani düşünmekten kaçmayanları ise mücadeleye devam eder ve tehlike ve yenilgiden sonra, sonunda bu dünyanın bize verebileceği en iyi başarıyı, kendini tanıma, kendini kontrol etme ve kendine yardım etme açısından zengin, cesur ve neşeli bir ruha sahip olmayı kazanırlar. Buna inanıyordu.