Baharın gelişiyle içimiz de kıpır kıpır. İşte tam bugünleri yaşayan İbrahimin bir gününe davet ediyoruz sizi: okulun son gününe. Bu yalın hikâyeyi okurken hoş tınıların size usulca eşlik ettiğini hissedeceksiniz.

İbrahim yeni bir güne uyanır. O gün, diğerlerinden biraz farklıdır. Aklında hep ince uzun parmakları vardır, bir de elma yanakları

Bu kırmızı yanaklar rengini kimi zaman Manav Mehmet Amcanın hediye ettiği elmadan, kimi zaman Fatoş Teyze ve Rasim Amcanın renkli bahçesindeki güllerden alır. İbrahimin heyecanlı parmaklarının kavradığı bu güller, avuç içleri gibi sırılsıklamdır o gün. Neyse ki gülleri onun yerine tutacak dostları vardır: Enes ve Ece. Sarı bir denizi andıran başak tarlasının ve pembe ağaçların eşliğinde yürüdükleri okul yolunun sonunda onları bir sürpriz beklemektedir.

İbrahimin koluna girip tatlı telaşına tanık olun deriz. Bu bahar tadındaki hikâye dallarınıza hoş gelecek.