Hac, Kâbe’ye gelip haccetmek değildir! Hac, hacdaki mevzileri normal hayatına tatbik etmendir. Hacı sıfatı da bundaki beceri düzeyindeki kalitendedir. İhram: Aklı, imanı, ruhu, nefsi, fıtratı Hakk’ın sınırına alıştırmaktır. Hayatın tamamına ihram bilincini yerleştirmektir... Arafat Meydanı: Sakince bekleyiş, şuurlu öğrenişle bereketlenmek, eşitliğin ve birliğin bilincine ulaşıldığı, insanlığımızı bulma dönemi... Müzdelife: Kulluk ahdini hatırlayış, kaybı görüş, hesabın korkusunu kavrayış, hareketlenme, karar verme, Rabbe yön bulma dönemi. Mina: Rabbinle arana giren her şeyden sıyrılma arzusu, hayır ve şer görün en her şeyde rızasına niyet, silahlanma, taarruzuna geçiş dönemi. Şeytan taşlama: Nefsin azmi... Çetin imtihanlarda Rabbe adanış... İhlas, teslimiyet, doğruda sabır ve cehdin; şeytanları dize getirdiği, engelin kalktığı, kurtuluşun lütfedildiği zafer dönemi. Tavaf: Kâbe’nin etrafındaki kulların, gizli, örtülü hâlleri, tevbesi, af isteği... Dünya kaygısından sıyrılmak için sakinliği, durulmayı, hafifliği, azat edilmişliği arayan adımlar… Aklın hilesi, nefsin ayıbı, gönlün kibri deşifre edilmeden, ayıplanmadan, Allah’la Allah’a yürüyüştür tavaf… Yaşamın, imanın, duygunun, sevginin merkezi kalpte, Allah sevgisi hürmetine yaptığımız tavaflar... Nefsine, şeytanına, musibetlere, günlük telaşlara rağmen her durumda; yüce Allah’ı hatırlayarak, Allah’a dönmek ve teslim olmaktır, tavaf... Her şeye rağmen... Yüce Allah’la aklın, ruhun eylemidir, tavaf… Sa’y: Çıkmazlarda, zorlu geçitlerde, helal sınırlar çizmek, doğru kararlar almak, kesintisiz çaba göstermek, şeytanın telkinlerine rağmen, aklın ve bedenin gayretiyle gelen mükâfat... İlahî rahmeti hissetmek!.. Allah’ın emrine itaatteki hazzın tarifsizliğini yaşamaktır, zahmetli sa’y. İmana artış, İslam’a teslimiyet, gönüle huzur lütfeden... Haccın mevzileri...