Bir çocuk…
Bir mecnun…
Bir köşe…
Ve bir dolu hikáve…
Herkesinki gibi, herkesinkinden başka… Büyüyor çocuk. Verdiği her şevi geri alıvor zaman. Kalanın her gidenle bir parmağı
eksiliyor. Her gün bir ådemoğlu deliriyor. Dünyanın kötülüğünden nasibini alanlar çocukluğuna sığınıp Aşıklar Köşesi'nden
olanı biteni izliyor.
"Birlikte kitaplar okumuş, şiirlerden fal tutmuş, yazarların hayatlarınu didik didik incelemiştik bir zamanlar. Kitaplar-
kucağımızda, başımız birbirimize dayanmış uyandığımız sabahlarınuz oldu bizim. Hayatı, duygulan paylaştık. İhanetin bir
sebebi olmalı mı bilmiyorum. Teselli olacaksa kendimi suçlamaya bile hazırım, ama yok. Hediyeleri bile birbirine- karışmış,
ayrı adama aşık olmuş iki kadındık biz. Ve erkek diğer kadını seçti. Eş olan kadın dul kaldı. Yuvayı yıkan eş oldu. Sevmek bu
kadar acıtmamalı geride kaları."