Yargılama olmadan infaz olmaz. Bu, hukuka olan güveni sarsar. Elbette benim yargılamam da yapıldı. Tanıklar dinlendi (insanlığı temsilen birkaç insan; iş arkadaşlarım, eski flörtüm ve annem) ve yargılama sonunda hüküm, sanığın (benim) yüzüne karşı okundu: Aşağıda yazılı kimlik bilgileri teyit edilen sanık Genç Adam´ın kendisine emanet edilen insanlığı kaybetmek, medeniyet yardımıyla bile içindeki kötüyü dizginleyememek ve kökleşmiş habasetini topluma yayma istidadı taşımak suçlarından, Ceza Yasası´nın Evrensel İnsanlık Suçları bölümündeki ilgili hükümler uyarınca İDAMINA oybirliğiyle karar verilmiştir. Ayrıca idam kararının ibret-i âlem olmak üzere sanığın kendisi tarafından infazına yine oybirliğiyle karar verilmiştir. Temyiz yolu (ne temyizi suç ayan beyan ortada, mahkemeler niye bu kadar meşgul ediliyor, tabii bir hâkime seksen dosya düşer günlük, adam kendisi de diyor hâkim bey ben kötüyüm, daha ne) kapalı olmak üzere dosyanın kapatılmasına... Yaz kızım, yazdın mı, tamam sorun değil, bitti zaten dava. Son sözleri sorulan sanık Yaşasın Evrensel Adalet diye höykürdü. Kızım sen biliyorsun benim üslubumu tabii höykürdü yazılmaz sen bağırdı, yırtındı gibi bir şeyler yaz işte. Bu kadar sıkıcı işin arasında bırakmıyorsunuz ki biraz neşemizi bulalım...