Bu eserin yazarı, ciddî bir dâvanın takipçisi bulunmasından dolayı gençlik yıllarından beri latifeyi soğuk karşılamış olmakla itham edile gelmiştir. Buna rağmen O'nun da icâbında sohbetlerini fıkralarla süsleyip takviye ettiği bir gerçektir. Ancak sırf fıkra anlatmış olmak için bir fıkra nakletmek o fıkrayı boşlukta, yani muallak kılacağından onu bir fikir zemininde kullanmak lâzım geldiği hususundaki müdîr görüş icabı olarak bu eserdeki fıkralar bir ithaf ile makul bir zemine oturtulmak istenilmiştir. Bundan dolayı onlara İthaflı Fıkralar ismi verilmiştir.