Bir postal sesi ile topuklu ayakkabının sesi aynı anda duyulabilir mi? Toz, toprak, barut, ter kokularının arasında, parfüm kokuları gelebilir mi? Çelik gibi bir irade ve yumuşacık bir anne yüreği aynı bünyede var olabilir mi? Bu sorulara verilebilecek cevaplar, “zor” ya da “imkânsız” olabilir. Ama yanıt “evet”. Bunların hepsi, bir kadın asker olursa olur. “Bize, ‘Önce askersiniz’ dediler. Evet, önce askerdik. Cephede silah kuşandık, hastanede ya da can pazarının ortasında hemşire olduk. Anne olduk, evimizin kadını olduk, eş olduk, evlat olduk, gelin olduk, dost olduk, aile olduk. Sistemin içinde kötülerle mücadele ettik. Bizi taciz eden, cinsiyetimiz farklı olduğu için üstünlük taslayarak, güvenimizi kırmaya çalışanlara, aşağılayarak sesimizi susturmaya uğraşanlara tepki verdik. Özgür ve kendine güvenen güçlü kadınlar olduk. Mustafa Kemal Atatürk’ün öğretilerine sadık kalarak, izinden yürüdük. Onun bize emanet ettiği vatanı ve cumhuriyeti canımız pahasına korumaya yemin ettik. Vatansever subay olduk. Her şeyden önce herkes gibi, eğrileriyle doğrularıyla, etten kemikten oluşan, bir ruh taşıyan, o ruhun içinde duyguları olan, ağlayan gülen bir İNSAN olduk…” 2008 yılında TSK’dan yarbay rütbesiyle emekli olan FİGEN BATAK’tan tecrübe ve kurgunun bir araya geldiği şahane bir ilk roman.