Kafiyeler ve Haftalar sergisi, Necmi Zekâ'nın son iki yıl içinde gerçekleştirdiği iki yeni diziden oluşuyor. Görsel ve sözel imkânları eşdeğerli olarak kullanan her iki dizinin de ana sorunsalı, imgelerin oluşum ve işleyiş düzeni.

Kafiyeler dizisinde, imge ve gerçeklik karşıtlığı, rastlantıya dayalı farklı bir ikilik düzlemine taşınıyor. Dikkatimizi 'benzetme'den 'eşleme'ye yönelten dizi, imgenin eşzamanlı olarak zenginleşebilme ve boşa çıkabilme potansiyelini öne çıkarıyor. Dizinin temel mantığı, imgeden ve teknikten beklentilerimizi göz ardı ederek, edebi bir müdahaleyle yoluyla, anlamda yeni genişleme ve çatışma alanları açmak.

Haftalar dizisi ise, benzer bir mantıkla, yedi sayısı ile sınırlı bir konvansiyonu kullanarak, aynılık ve farklılık sorununa eğiliyor. Gün ve hafta zaman birimlerinin bağlayıcılığından yola çıkan dizi, bu evrensel sabitliğin karşısına adlanlandırma pratiğini koyuyor. Haftalar böylelikle, yaşanan zamanın paylaşılan ve paylaşılamayan boyutlarına, tekrar edilebilirlik ve benzemezlik sorununa işaret ediyor.