...Kapının önünde elimde tebeşirle babamı tekrar çizmeye korkarak, fileyi çiçek sepetine, yüzünü güneşe, ellerini kuşlara benzetip çizmeye başlamıştım. Babam güneşli, çiçekli, kuşlu bir resim olup kapının eşiğinde öylece duracaktı artık. Annem için korkuluk, benim içinse koruluk olacaktı belki hep o kapı eşiğinde. Yaz kış, içeri hiçbir kötülük sokmayacaktı...

Birbirine değmeyen, birbirine gülümsemeyen, birbirinin hiçbir şeyi etmeyen insanların memleketidir sevgisizlik. En soğuk, en savaşlı, en kederli... Bazense en kadınsız... Ve en çok baba soğuğu eder her kadının ilk aşkında yenilgiler. En çok baba kederidir bazı adamların boynu bükük yalnızlığına sebep.

Baba-çocuk etmez, binbir türlü hikâyesi vardır bazılarının. Mili'nin çocuk şiirlerinden ve bazı aşklar gibi hiç ölmeyen çizgi film kahramanlarından feyz alır Kar Pekmezi. İçinde derin, unutulmaz ve önlenemez gerçek aşkların birbirine dokunamadan geçtiği, zamandan kopuk bir baba-çocuk-aşk üçgenidir Kar Pekmezi. Tatlı ve soğuk geçer bazı kitaplar, tıpkı bazı filmler gibi...