Yaşadığı acılara, küçük yaşına rağmen katlanmak zorunda kalmış, ancak bu acıların onun ruh dünyasında bıraktığı izleri üzerinden yıllar geçmesine rağmen silememişti. O hep yaşıtlarından farklıydı. Bakışları davranışları, tepkileri sönük, içine kapanık, adeta hayata küsmüşçesine sakin görünümlü bir çocuktu...

Aslında hepimiz Anadolu mozaiği içinde birbirine benzeyen yakın kültürlerin insanlarıyız. Yöresel kıyafetlerimizin modelleri, motifleri nasıl birbirine benziyorsa; yöresel oyunlarımızın figürleri de birbirine benziyor. Sadece alt kültürlerimiz değil biyolojik olarak da karışmışız kaynaşmışız. Can dostlarımız, yakınlarımız, akraba, hısımlarımız iyice kenetlenmiş. Neden korkalım ki birbirimizden? Farklılıklarımız zenginliğimizdir.

Hep öyledir ya sahip olduklarımızı, alıştıklarımızı, içinde yaşadıklarımızı iyi tahlil edemediğimizden, yaşamımızın sıradan birer parçaları olarak algılarız... Ne zaman birileri bizim sıradanlaştırdıklarımızı öne çıkarır, işte o zaman aklımız başımıza gelir...

Değil Türkiye'de dünyada benzerine rastlanması güç olan bu coğrafyanın, etkileyici özelliğinin ve güzeliğinin yanı sıra ürtükten dik yamaçları yöreye sıra dışı bir görüntü katıyor. Bitki yoğunluğu nedeniyle, yeşilin tonları arasında birkaç metre ilerisini bile görmekte zorlanıyorsunuz. Bu yolda ilerlerken büyüleyen doğanın keyfini çıkarmak adeta insan ömrünü uzatıyor...