Anlatıcı bir halkın sözlü belleği, yazısı susturulmuş sesi sesli çığlığı. Yazar, 600 yıllık Osmanlı iktidarının hegemonyasonda paramparça edilip küle çevrilen, dağlar kadar katliamlar, kıyımlar, zorbalıklar, zulümler inşa edilen zaman aralığının öyküsünü anlatıyor. Ulus devlet formülasyonunun revaçta olduğu 1900 yıllarının başları güçlü olan her ulusa bir devlet peydahlanırken (zayıflar) yine doğal (olmayan) seleksiyon çarmıhında çivileniyordu. Her ulusal bir devlet, bir dil, bir bayrak ve en önemlisi de bir din senteziyle inşa ediliyordu. Din, iktidar ve devletin temel meşru argümanı oluyordu. Bir zincirin halkası misali önce Ermeniler el birliğiyle çivilendi tahta çarmıklara, ardında Kürdler gömüldü bilinmez kuytu dehlizlere. Vadiler kan pınarlarıyla doldu Zilan’ın. Dersim’de onurları uğruna uçurumdan atladıgenç kızlar ve gelinler. Palu’da başı dik ölüme koştu Bahar.