Mevlana der ki: 'Aşk geldi. Damarlarımda, derimde kan kesildi; beni kendimden aldı sevgiliyle doldurdu. Bedenimin tüm cüzlerini sevgili kapladı. Bende yalnız bir ad kaldý, gerisi hep o.' Mevlana'ya göre aşk aşığın aşkta yok oluşudur. İşte bu yüzden seni buraya getiren aşk da değildir. Çünkü âşık, aşkına ihanet etmez yeğen. Kerim yaşlı adamın bu son sözünün yüreğine hançer gibi saplandığını hissetti. Bir sigara daha yaktı. Utandı. Yaşlı adam devam etti. Sen buraya neden geldiğinden çok, buradan neler alacağın ile ilgilen yeğen. Hiçbir kuş gördün mü ki kafes sevsin? Şimdi sana düşen hak edene hakkını vermektir. Kafesin kapısını sen aç ki giden seni her zaman sevgi ile hatırlasın yeğen. Kerim yaşlı adamın yanından ayrıldığında gün ışımıştı. Pişmanlıklarının farkında, hırslarından arınmış, yalnız olmadığının farkındaydı. Yapacağı son bir şey vardı...