Bir yola çıktım, sonu olmayan bir yola… İstedim ki önce memleketime olan borcumu hafifleteyim. “Gümüşhane” adlı özgün fotoğraf kitabını yayımlayınca işim bitti sanmıştım. Anadolu’da birçok ilin sahip olamadığı bir fotoğraf kitabını, kendi ilçem için hazırlamış olmak ayrı bir keyifti. Kelkit’in 21. yüzyılına bir albümle ışık tutmak benim için çok önemliydi. Kuşkusuz Karadeniz’in en nadide ilçesi olma özelliğine sahip Kelkit, ilerleyen yıllarda konumunu daha da güçlendirip bir cazibe ve kültür merkezi olacaktır. Bizler bir gün yok olacağız ama Kelkit, geçmişte de vardı, bugün de var, yarın da var olacak. Bu topraklarda yoğrulmuş ve bu toprakların havasını teneffüs etmişsem fazlasını hak ediyordu bu nadide ilçe… Bundan yola çıkarak geçen yıl tüm köylerin genel fotoğraflarını çekerek bu yolda ilk adımı atmış oldum. Bazen karamsarlık bastı… Olmayacak gibi geldi bana… Bu zamana kadar yaptığım çalışmalar içerisinde çok önemli bir yere sahip olan Kelkit kitap projesi de çok yoğun çalışmalar neticesinde bu güzel haline kavuştu. Gece gündüz çalışmalardan sonra artık kitap bitti ve bittiğine kanaat ettikten sonra da baskıya dakikalar kala bu önsöz ile son düşüncelerimi ve duygularımı anlatmak istedim.
Elinizdeki kitap, ağırlıklı olarak ilçe, belde ve köy geneline ait fotoğrafları barındırıyor. Ancak yoğun şehir fotoğraflarının fotoğraf severleri bunaltabileceği kaygısıyla ilçenin kültürü ve sosyal yapısını anlatan ve de estetik kaygı taşıyan fotoğraflar da yerleştirdik. Yetmişin üzerinde köy, altı belde ve ilçe merkezi de bunlara eklenince fotoğraf seçiminde oldukça zorlandık.