Kendini eksik hisseden bir kız çocuğunun
hayalleri de eksik oluyordu.
Kusursuz olmaktı oysa düşlediği...
Bir kuş olup uçsa da hayalinde,
yine eksik kalıyordu diğer kuşlara göre…
Peki, neydi onu eksik olduğuna inandıran?
Geçekten eksik miydi?
Yoksa EŞSİZ miydi?
Bunun cevabını kendine doğru uçabildiğinde anlayacaktı,
saçları iki yandan örgülü küçük kız.
Saçları iki yandan örgülü küçük kız, gözlerini açtığında öğretmeninin eli, hâlâ onun elini tutuyordu.
Gözlerini açınca öğretmeni ona gülümsedi.
“Söyle bakalım, bir kuş olup nerelere uçtun?”
“Kendime uçtum öğretmenim, kendime uçtum.”