Felsefe tarihini işlek bir otoban ve İslam felsefesi müktesebatını da yol bağlantısı kaybolmuş bir uğrak yeri olarak düşünüyorum. Kendi yağında kavrulup dışarıya müstağni olmasından ötürü güncel tartışmalara dahil olamıyor ancak bağımsız karakteri sayesinde denenmemiş fikirlere imkan sağlıyor.

İşte Kindi'nin görünen evrenin ötesine sürüklediği nefsi, Razi'nin davranış mükemmelliğine indirgediği aklı ve Farabi'nin ne monist ne düalist ama aynı anda her iki karakteri de sergileyen kozmik akıllar sistemi bu metaforu sürdürmektedir ve İslam filozoflarının zihne dair diğer kavramsal icatlarıyla birlikte bu kitapta konu edilmektedir.