Serdar Rifatın son yirmi yılda yazdıklarından oluşan bir kitap Kitapların Şenlik Ateşi. Romandan biyografiye, imgeden kolaja, Tutunamayanlardan Madam Bovaryye, Bilge Karasudan Giorgio Manganelliye, Samuel Beckettden Maurice Blanchotya uzanan, birbirine kıvılcım sıçratan bu yazılarda Serdar Rifat, okuma serüvenini, okuma biçimlerini, kendi yazarlarıyla yapıtlarını irdelerken sıkı eleştirilerde bulunmaktan da geri durmuyor.

Tadımlık


Çıplak Denemeci



Dünya edebiyatında deneme türünün öncüsü ve piri olarak görülen Michel de Montaignein izinde yürümek deyimi, XXI. yüzyılda kalem oynatan biri için, öncelikle ne gibi anlamlar ifade edebilir? Montaignein temellerini attığını söyleyebileceğimiz bu tür, aradan geçen dört buçuk yüzyıl içinde, hangi içerik ve biçim dönüşümlerine uğrayarak günümüze değin gelmiştir? Montaignein, bu yazınsal türün tarihsel öncüsü olma durumu dışında, somut anlamda, hâlâ kalıcı bir etkisinden söz etmek olası mıdır? Bir XVI. yüzyıl soylusuyla okumaya meraklı bir XXI. yüzyıl kentlisi ya da taşralısı arasında kültürel düzlemde ne gibi ortak değerler var olmuş olmalıdır ki, Denemeler zaman içinde, kendisine sürekli başvurulan, kendisinden alıntılar yapılan, hatta insanın kendini sorgulamasının bir çeşit denektaşı haline getirilen klasik bir yapıt düzeyine erişmiştir?


Bu çeşit soruları deneme türünün bildik esnekliği içinde neredeyse sonsuza değin çoğaltmak ve her birine, kestirip atıcı olmaktan özellikle kaçınan, akla yakın görünen birtakım yanıtlar vermek elbette mümkün. Zaten türün kendisi de, böylesi bir altın anahtarı daha başından elimize tutuşturuyor, bizi dogmatik olmaya karşı bir çeşit doğal zırhla kuşatıyor.