Saçları kıvır kıvır olduğu için gençliğinden beri ona “Kıvırcık” derlermiş. Vaktiyle, başta aziziye fes, sırtta beli büzmeli setre, tığ gibi delikanlı iken Serasker Yaverliği etmiş imiş. Yakışıklı, fiyakalı, tosun. O zaman hovardalıkta ismi anılınca bir tane; nam ve şanı bütün Galata’nın Beyoğlu’nun ağzında. Şimdilerde altmışına merdiven dayamışsa da Paşa, yine aynı havada. Öyle ki kendisine bir odalık bile almış, keyfine diyecek yok. Fakat ne yazık fazla sürmeyecek bu hal ve çok çabuk çıkacak ortaya foyası. Ondan sonrası… Ondan sonrası; kargaşa, karmaşa, cümbüş. Paşa’sından, Hanımefendi’sine, Şehri’sinden Sürpik Dudu’suna, Hürmüz Hanım’ından Behlûl’üne Veysel’ine kadar kadınlı erkekli bütün konak halkıyla ne olaylar ne olaylar! Neyse ki hem hünkâr hem talih Kıvırcık Paşa’dan yana… Tam dibe vurmuşken tek dokunuş zirveye taşıyorlar onu tekrar ve hakkıyla söyletiyorlar: