Tevekkül, sabır, şükür gördüğüm en göze çarpıcı güzel hasletleriydi. Şikayet, isyan, beddua gibi kötü şeylerden bir o kadar uzaktılar. Bu taraflarını örnek alabiliriz diye düşündüm...
Ve de çok şükredecek şeyimiz olduğunu farkettim onların yaşantılarına girdikçe...
Onlar dünya da itilmişliğe, istenmemeye, yargısız infaza, yanlı davranışlara, iftiralara maruz kalmışlardı. Genel olarak mülteci, sığınmacı göçmen falan diye adlandırılsalar da bu dünyaya garibanlıkları ve mazlumlukları ile damgalarını vurdular...
Bu savaşın kazananı emperyalistler olabilir. Lakin tarih bu vampirleri yargılayacaktır umarım...
Aylan bebeklerin, imran çocukların ahı ve kanı yerde kalmayacaktır... diye düşünüyorum izleyip göreceğiz...