Yazar bu kitapta, konferans çevirmenliğinde güncel uygulamaları ve araştırmaları ele almayı amaçlıyor. Kitabın iki ana temasından biri olan güncel uygulamalar kısmında, Türkiye'nin üyelik perspektifi çerçevesinde, Avrupa Birliği'nin kendine özgü ' çok dillilik' politikası ayrıntılı olarak irdeleniyor, bu politikanın sözlü ve yazılı çeviri uygulamalarını nasıl biçimlendirdiğine değiniliyor.Bu politikanın katılım öncesi ve sonrası dönemde Türkiye'de çeviri uygulamalarına ve eğitimine olası yansımaları mercek altına alınıyor. Kitabın ikinci ana temasını oluşturan güncel araştırmalar bölümünde ise 1950'lerde başlayan ve son yirmi yıldır hızla gelişen eşzamanlı konferans çevirisi araştırmaları inceleniyor. Konferans çevirmenliği konusunda yapılan araştırmaların, tarihsel, içeriksel ve yöntemsel olarak gelişimi ve meslek açısından etkileri değerlendiriliyor.