Okul tatil olur olmaz köye gidiyorduk. Üç ay
muhakkak orada kalıyorduk... Bizim geldiğimiz
zamanki köyle şu son gelişimizdeki arasında
büyük bir fark vardı. Köyün başlıca ihtiyacı olan
maddeleri satan bir bakkal dükkânı ile bir
kunduracı, bir de küçük tamirci dükkânı açılmıştı.
Salaşta kahve, çay pişiren bir adam aynı zamanda
berberlik yapıyordu. Topraklarının ellerinden
alınmasından korkan köylüler az çok ekin ekiyor
ve hayvanları için de daha bilinçli
davranıyorlardı. Okula elektrik alınırken bazı
evler de bundan faydalanmıştı. Göçmen mahallesi
tamamıyla elektrikle aydınlatılmıştı. Bunu hep
kendi gayretleriyle yapmışlardı.
Kemalettin Tuğcu Köydeki Evimiz kitabında;
insanların emek harcayarak bulunduğu her yeri
güzelleştirebileceğini anlatırken çalışkanlığa,
yeniliğe açık olmaya, iyilikle dolu olmaya ve
farklılıklara hoş gözle bakmaya dikkat çekiyor.
Her kitabın arkasındaki sözlük ile yazarın
kurduğu dünyayı bozmadan okurlara sunuyoruz.