Anadolu köylülerinin çektikleri bütün dertler yüzlerine sanki eski yazıyla kazılmıştı. Bu yüzlerde
her ne sebeple olursa olsun sürekli bir kahkaha şöyle dursun sessiz bir gülümseme bile pek az
görülürdü. Bazen unutkanlık ve gafletten istifade eden çekingen bir gülümseme bu simalar üzerinde
şeffaf bir buhar tabakası gibi gelir, geçer, arkasından buruşuklukları ince tüllerle örtülmüş bir
aynanın kırık çizgileri gibi fark olunurdu. Yurtseverlik hislerinin insanları ne kadar büyük
fedakârlıklara katlandırdığını anlamak için her yerden önce köylere gitmeli, köylülerin çoluk
çocuğu, genci, ihtiyarı, kadını erkeği ile nasıl didiştiklerini, sefalete, açlığa, zulme nasıl göğüs
gerdiklerini görmelidir.