Bi dengê xwe, bi huzna xwe girêkê li dil dixe helbestên "Kulîlkên Mala Miriyan". Ev dengê helbestên Mîna Acer ji zemaneke pir kevn tê û dibe zimanek bi êş . Lehengeke dîrokiye helbestvan ji hebûna xwe ya afrîner, vekiriye zimanên ji kokê de hatine jê kirin û ala zimanê maderşahiyê lîlandiye bi risteyên hur kurmancî. Vekiriye hemû deriyên tarî yên li ber dengê jinê. "Kulîlkên Mala Miriyan" kulîlkên ezebêne. Acer bi dengê xwe yê mişt bi efsûn yeko yeko wan vediguherîne pûxta hebûnê û careke din ruh dide wan. Di"Kulîlkên Mala Miriyan" de helbestvan Acer, ristandiye êş û keserê, kiriye bexçeyek bi roj û stêrkê..