Lidya kalabalıkta güçlükle ilerleyebiliyordu. Birden ayağı takılınca düşmemek için en yakınındaki kişiye tutundu. O an bir el sol bileğini sıkıca kavradı. "N'aber Lidya? Nasılsın görüşmeyeli?" dedi Tunahan. Yüzünde aşağılayıcı bir gülümseme vardı. O hadiseden sonra kendini ona yenilmiş hissediyor ve bu duruma inanılmaz biçimde canı sıkılıyordu. Lidya cevap vermedi. Oradan uzaklaşmaktan başka bir şey düşünemiyordu. Adamdan kurtulmak için kolunu çekiştirdi. "Ben izin vermedikçe hiçbir yere gidemezsin, pislik!" diyen Tunahan ona iyice yaklaştı. Doğru mu duymuştu? Tunahan herkesin içinde ona "pislik" mi demişti? Sonunda bu adam iyice zıvanadan çıkmıştı. Lidya burun kanatlarını sonuna kadar açarak derin bir nefes aldı. Boşta kalan elini sıkarak sert bir yumruk hâline getirdi. Yumruğunu onun yüzüne geçirmek için sabırsızlanıyordu.