İnsanları rahata kavuşturan bütün sebepleri Allah (celle celalühu) yaratmıştır. Dua da, dünya ve ahiret sıkıntılarını gidermek için bir sebeptir. O halde insanın vazifesi sebeplere sarılıp çalıştıktan sonra her rahat ve sükûnu Allah (celle celalühu)'dan bilmesi ve O'na şükretmesidir.

Dua, aynı zamanda Allah (celle celâlühu)'nun eşsizliğine teslimiyettir. Kul, ne kadar iyi amel
işlerse işlesin, Allah (celle celâlühu)'ya dua etmesi gerekir. Böylece kendi gücüne, aklına
ve zekasına tapmamış olup, yardımı Allah (cellecelâlühu)'dan aldığını duasıyla göstermiş olur.