Ev xebat bi gelemperî balê dik4îne ser girîngîya zimannasîyê. li virê armanca ji zimannasîyê hemû xebatên bi zimanî re têkildar in ku xwedî gelek bean e, yek ji wan bean jî morfolojî ye. Bi taybetî jî ev xebat balê bik4îne ser morfolojîya zaravayê kurmancî û xebatên li ser zimanê kurdî.

Di beşa yekem, bi xebatên li ser zimanê sanskirîtî dest pê dike. Ev xebat ji pênc sed sal berî zayînê dest pê kiriye.

Di vê xebatê de tê dîtin ku lêkolînên hatine kirin, dikarin bibin du 1) Xebatên kevneopî, 2) Xebatên zimannasîya nû.

Xebatên kevneopî ji pênc sed sal berî zayînê dest pê kirine û heta dawîya sed sala nozdehan domandîne û niha jî didomin. Di serê sed sala bîstî de jî xebatên zimannasîya nû dest pê kirin. Heta roja me didomin û dê di dahatû de jî bidomin.

Di bqa duyem de jî xebatên rêzimaniya kurdî (kurmancî) û termînolojiya wan bûye mijara lêkolînaê. Armanc ew e ku di xebatên rêzimanî de beeyên morfolojîyê bên berhev. Ger termînolojiya van bqan ji hev cuda be, dê bandorê li ser encamên xebatan jî bike.

Di beşa sêyem de jî li ser xebatên morfolojîya kurmancî hatiye rawestîn.

Ev xebat bi mebesta teza masterê hatiye amadekirin, lé ji ber ku bêtir wek berhevek dixuyê wek tez nehatîye peşkeşkirin.