O, meslek hayatı boyunca farklı mecralarda, fakirlerin, ezilenlerin, işçilerin öykülerini

anlatmıştı. İşte bu yüzden hepimizle, başka filmlerde, dizilerde, oyunlarda

rastlayamadığımız türden organik bir bağ kurmayı, farkına vardırmadan, benliğimize

işleyen imgeler yaratmayı becerebilmişti. Çünkü o aynı zamanda bir sosyologtu ve

hareketli görüntü sanatlarının aslında bir tür toplum mühendisliği olduğunu herkesten iyi

biliyordu. Umur Bugay'ın kaleminden çıkan hiçbir işi izledikten sonra istismar edildiğim,

avutulduğum hissine kapılmadım. Onun her yapıtı, izleyicisiyle doğrudan iletişime

geçtiği, oturma odalarına misafir olup bir çay içtiği, sıcak bir sohbeti başlattığı

dostluklara dönüştü.

Bugün televizyonlarda yayınlanan, milyonlarca kişi tarafından izlenen dizilere

baktığımızda böyle bir duygunun yanından yöresinden bile geçemediğini üzüntüyle

gözlemliyoruz. Hiç kimse bir önceki sezonun rating rekorları kıran dizilerini

hatırlayamazken Umur Bugay'ın imzasını taşıyan birçok televizyon projesi halen

hafızalardaki tazeliğini koruyor. Televizyon sektöründeki ürünlerin kalitesinin sıklıkla

sorgulandığı şu günlerde, Umur Bugay gibi ustalara her zamankinden daha fazla

ihtiyacımız olduğu çok açık.