Bir göz ağlarken diğer gözün güldüğü görülmüş müdür?
Dünya kaç köşeymiş uzun uzun konuşan, konuştuklarını tekrar
eden, saplantıyla özlemlerini, evveliyatlarını anlatan Dersimliler.
Küçük, sıradan, kayıp giden hatıralar, garezler, kibirlenmeler...
Yanlışın, kahırla ufalan hayatın farkında olan Zazalar, Kürtler,
Ermeniler, Kızılbaşlar... Candarmalar, paşalar, hükümetler,
aşiretler, metruk evler, boşalmış ovalar, inatla geleneğe sarılan
köylüler, atlılar, tüfengler...
Gece Kelebeği yeniden kanat çırpıyor...
İlk kitabın öncesine gidiyor. Eprimiş bir rüyayı
pastoral ve masalsı bir üslupla, kederle resmediyor.
Zor diyorsun, yazık! Hepsinin bir hikâyesi vardı.
Haydar Karataş canavarcasına yazar damarı olan birisi.
Hayvani bir yazar, bunu olumlu anlamda söylüyorum.
Yaşar Kemalde de böyle doğadan kaynaklanan bir güç vardır.
Murathan Mungan
...Haydar Karataş yeni dönem yazarlar arasında
kendine has sese sahip ender isimlerden
Onun cümlelerine alışanlar hep aynı tadı arar.
Burhan Sönmez
Bu derece mükemmel bir Türkçe nasıl olabilir?
Kaan Arslanoğlu
Haydar Karataş, Dersimin acılı müziğini kendine özgü,
soluk kesen, masalsı anlatımıyla kulaklarımıza ulaştırıyor yine.
Gün Zileli