20 yüzyılda kapitalist dünyanın üretim merkezi ol-
mayı başaran ÇHC, askerî gücünün artışına paralel ola-
rak 2000’li yıllarda temkinli dış politikaya son vermeye
başladı. ÇHC bu bağlamda 2007 sonrasında, Güney
Çin Denizi, diğer çevre denizler ve Himalayalar’da hak
iddialarını desteklemek için askerî gücünü devreye sok-
maktan çekinmedi. ABD, bu dönemde ÇHC’nin, kendi
hegemonyasını tehdit edeceğini görmeye başladı. ABD
donanmasına ait “Impeccable” adlı bir keşif-araştırma
gemisinin, 8 Mart 2009’da, Güney Çin Denizi’nde, bir
ÇHC istihbarat gemisinin gözetimindeki “balıkçı gemi-
leri” tarafından taciz edilmesi ABD için karar noktası
oldu. ABD bu olayda ÇHC’nin gerektiğinde kendisine
meydan okumaktan kaçınmayacağını gördü ve var gü-
cüyle “Çin Tehdidi”ni bertaraf etmeye çalıştı. ABD bir
yandan “Çin Tehdidi” ile ulusal çıkarları sarsılan ülkeleri
ittifak çatısı altına getirmeye çalışırken diğer yandan
ÇHC’yi çevrelemeyi hedefledi. ABD liderliğindeki itti-
fakının genişleme eğilimi ÇHC ve RF’nin ŞİÖ ile denge
arayışına neden oldu ve dünya yeni bir soğuk savaş ikli-
mine doğru ilerlemeye başladı.ABD, hegemonyasını korumak için hayata 2012’de
geçirmeye başladığı “Önleyici Soğuk Savaş” stratejisin-
de, ÇHC ve RF’nin sinir uçlarıyla oynayarak, sürekli
tahrik etti ve hata yapmaya zorladı. ABD, RF ve ÇHC’yi
tahrik etme potansiyeli taşıyan her coğrafyayı ve vasıta-
yı, hegemonyasını yitirmeme hedefinde kullanmaktan
çekinmedi. ABD, Batı dünyasını kendi güvenlik şemsi-
yesi altına çekmek ve ÇHC’nin Tayvan’ı ülkeye katma-
sını engellemek için Ukrayna savaşını tetikleyerek; bir
yandan RF’nin enerjisini tüketmesini sağlarken diğer
yandan ÇHC’ye “kızım sana söylüyorum, gelinim sen
anla” mesajı verdi. ABD’nin bu stratejisi kısa vadede kıs-
men başarılı oldu. RF’nin Ukrayna batağına çekilmesi
ve enerjisini burada tüketerek, Arktikler, Orta Doğu ve
Afrika’da zayıflaması ABD’nin hegemonyasını koruma
kapsamında önemli kazanımlarındandır. ABD’nin pro-
vokatif bir yaklaşımla hayata geçirdiği bu strateji, hege-
monyasını koruma içgüdüsünden beslenmekte ve uzun
vadede Bumerang etkisi yapma potansiyeli taşımaktadır.
Eğer ABD, bu stratejiden kazançlı çıkmayı başarırsa bu
bir “Pirus Zaferi” olacaktır.