Kadın Cinayetlerinin önlenmesinde; “Devletin ilgili organ ve birimlerinin”, “Eğitim”,
“Kültür”, “Hukuk”, “Emniyet”, “Güvenlik” ve “Sosyolojik” kurumlarının, “Sivil Toplum
Örgütlerinin”, “Üniversitelerin”, “Görüntülü ve basılı medya organlarının”, “Kültürel kurumların”,
“Gazeteci ve yazarların”, “Din görevlil- erinin”, “Bireylerin ve ailelerinin” sorumlulukları
vardır. Ancak tek başına gösterece- kleri çabalar yetmez. Herkes, milli birlik ve beraberlik ruhu
içinde kendi üzerlerine düşeni yapmalı ve elini taşın altına sokmalıdır. Çünkü sorunlar
bireysel nitelikte olsalar bile sonuçları toplumsaldır.
Bu kitabı yazmakla ve bu konuyu buraya aktarmakla önemli bir görev üstlendiği-mi düşünüyor ve
kitabımı Yunus’un şu sözleriyle sonlandırıyorum; “Gelin birlik olalım, sevelim sevilelim. Bu
dünya kimseye kalmaz”
Eğer yaşanan olumsuzlukların giderilmesi ve sorunlaına çözümüne küçücük bir katkım olabilse
bile çok mutlu olacağım. “Karganın sidiği denize katıkmış” diye bir atasözümüz var. Nasreddin
Hoca da Akşehir Gölü’ne maya çalarken; “Hoca Göl maya tutar mı” diye soranlara “Ya tutarsa
!..” yanıtını vermiş. Kim bilir !!!..

Belki de tutar…


Saygılarımla…