Göçmen olmanın kendisinde uyandırdığı duygulara ilişkintek söz etmezdi. Ancak ona dikkatlice baktığımda İstanbul a, eski dostlarına, doğduğuülkenin iklimine ve mutfağına duyduğu özlemi kolayca görebilirdim. Çalışma masasının üzerinde, dostuNazım Hikmet in fotoğrafının yanı başında, daha küçük boyutta siyah beyaz bir fotoğrafta Kızkulesi görülürdü. Babam doğduğu ülkeden ayrıldığı günden itibaren bu fotoğrafı, gittiğiher yere beraberinde taşıdı. Onun, ülkesine duyduğu özlemi anlatabilmek için Karadeniz kıyısında Soçi deyaptığımız iki haftalık tatili hatırlamam yeterli. Babam, sık sık balkondaoturur, elindeki portatif radyoda Türkçe bir istasyon arar ve uzun süre tek kelimeetmeden İstanbul un bulunduğu yöne doğru bakıp denizi seyrederdi.
Meline Pehlivanyan