Nihan, kendi açtığı ıssız ve engebeli patikada, tek başına yürüyen genç bir kadındı.
İçedönük, asosyal ve kesinlikle uyumsuzdu. İnsanlarla kolayca anlaşamıyor, onlar
tarafından da kabul görmüyordu. Ve tüm bunlar, bir sonbahar gününde, onun evsiz
kalmasına neden oldu. Şimdi elinde,başvurabileceği tek bir ev arkadaşlığı ilanı vardı.
Teoman, ailesinin onun için çizdiği yoldan ayrılmış; yer edindiği kalabalık bir caddede,
arkadaşları ve çevresiyle yürüyen genç bir adamdı. Dışadönük, sosyal ve kesinlikle
gelenekselciydi. Ve geleneklerden koptuğu o tek anda, kendini evlatlıktan reddedilmiş ve
parasız kalmış olarak buldu. Şimdi tek çaresi bir ev arkadaşı bulmaktı. Ama ilanına
başvuranın, katı kuralları ve boyun eğmez kişiliğiyle Nihan Kızılkaya olmasını
beklememişti.
Zıtlıkları onları birbirine çekiyor olsa da, benzerlikleri ancak yaklaşan üstünlük kurma
çekişmesinin işaretiydi. Ve hayat, onları bir evin paralel odalarında buluşturdu.
Paralel evrenler, birbirleriyle hem benzerlikler hem de zıtlıklar taşırken birbirlerine paralel
olarak düz bir çizgide ilerler ve kesişmez, çarpışmazlar. Ama çarpıştıklarında sonuç,
mükemmel ve şiddetli bir yıkım, felaket ve değişim olur. Tıpkı onlarda olduğu gibi