Sarayın ve kilisenin kalesi Fransız Akademisi, 19. yüzyılda yaşanan modernleşme karşısında sarsılmaya başlar. Bu süreçte ortaya çıkan, dünyaya açık, liberal zihniyetli özel akademiler, millî ve resmî Paris Güzel Sanatlar Okulu´nun katı lonca disiplinine ve dogmalara dayalı eğitimine meydan okur.

Bu özel akademilerin ilkini 1868´de panayır güreşçisi Rodolphe Julian kurar. Güzel Sanatlar Okulu´nun yabancıları ve kadınları atölyelerinden uzak tutan elitist eğitimini, mütevazı kayıt ücretini karşılayabilecek herkese açan Académie Julian, kısa zamanda Seine Nehri´nin iki yakasında toplam on iki atölyeye yayılır. 1959´a kadar ayakta kalan Julian Akademisi, bir asır boyunca elli değişik ülkeden sayısız sanatçıyı misafir eder. Yoklama defterlerinde adları bulunan Renoir, Bonnard, Matisse, Léger ve Duchamp 20. yüzyıl Paris´inin çehresini değiştirirler.

Yetenekli gençlere dağıtılan padişah bursuyla Académie Julian´ın kapısını çalan ilk Osmanlı öğrencisi Şeker Ahmed Paşa´dır. Julian´ın Şeker Ahmed´in ardından ağırlayacağı ve aralarında Namık İsmail, Nurullah Berk ve İlhan Koman´ın da bulunduğu farklı kuşaklardan kırktan fazla sanatçı, bu atölyelerden taşıdıkları sanatta modernleşme tohumunu İmparatorluk ve Cumhuriyet topraklarında yeniden filizlendirmek için çalışır.