“Nasrah Nefer adını daha önce duymamıştım. Erdal Beşer’in Ruhun Ayrıksı Tangosu adlı dosyasını okurken tanıma fırsatı yakaladım. Bu eser, Beşer’in uzun süredir üzerinde çalıştığını bildiğim ‘yaşam öyküsü romanı’ bağlamında nitelenebilecek oldukça kapsamlı bir çabanın ürünü. Nitekim başlıyorsunuz okumaya, soluk soluğa sayfaların arasına dalıyorsunuz, göz açıp kapayana dek bitiriyorsunuz. Nasrah’ın serüveni düz bir hikâye gibi akıtılmıyor, tam tersine Beşer, anlatısında pek çok ayrıntıyla birlikte yoğun bir art alan kurup geliştirerek romanı sürdürüyor. Böyle olunca yapıta ciddi yükseklik de kazandırıyor. Bizler de, pek çok kazanım elde ediyoruz bu okuma eyleminde. Roman kahramanın yaşadıkları öylesine çetin engeller ve baskılamalarla dolu ki, okurken insanın sırtı ürperiyor. Yazar anlatısında okuru kıskıvrak yakalamayı, üstelik onda enikonu bir kavramsal tortu bırakmayı da başarıyor.”