Ardından, yorgun bir günün
Gece elbisesini giymiş yine akşam
Kandillerin seğiren gölgesinde
Zeytin karası kokar güz serinliği
Bir meyhane
Kırık göçler diyarından
Bir kaç yıldız uykusunu yitirmiş
Ve bir de ay
Anka kuşu ile sohbette

Kıvranır an
Yaşlı bir kemanın usunda
Özlem ağıtları yakılır
Akar sessizce Ay
Eriyen namelerin Tanrısal tınısında

Çatık kaşlar altında
Göz göze gelir duygular
Hasret dolaşır, masaları tek tek
Gitmez, kovulsa da anılar
Bekler pusuda, puslu camların ardında

Bu gece
Sevdanın karası düşer yedi katına yerin
Ayrılığın yangısı kök salar damarlarıma
Bu gece
Akar sana kanım
Rumeli'm, duygu telinde ince nazım...