Dünyayı bir çocuğun gözünden görmek, yazarlığın ulaşacağı en tepe noktalardandır. Patricija Peršolja, bunu başarıyor. Yetişkinlerin dünyası, çocukların zihinlerine dayatılır. Çocuklar, onların aldığı kararların sonuçlarını yaşarlar. Duygu dünyaları biçimlenirken, bu zor yaşam deneyimini de göğüslemeleri beklenir. Sadece Beş Dakika Daha; bir çocuğun yakarışı, ebevenlerine içten bir seslenişi ve duygularını ifade ediş biçimi. Yetişkinler için çok önemsiz bu süre, bazen bir çocuğun gözünde dünyaya bedel. Kitaplar bir göl gibi bütün hayatı yansıtırlar. Belki de insanlık tarihinde ilk defa bu nesil, yetişkinlerden farklı bir öğrenme ve dil içine doğup büyüyorlar ve elbette kitapların bu yeni nesile, onlara özgü bir dinamikle eşlik etmesi gerekiyor. Sadece Beş Dakika Daha, bu özlemle kaleme alındı.